Schalkwijk Wickengaard

Volledige toelichting

De huidige perenboomgaard wordt herontwikkeld tot woningbouw. Tegen de dorpskern aan vindt daarmee een kleinschalige uitbreiding van het dorp plaats. Er worden in totaal 21 eengezinswoningen en 11 appartementen gerealiseerd, gericht op een brede mix van doelgroepen en leeftijden, gebaseerd op de behoeften van de lokale en regionale markt. De ontwikkeling kenmerkt zich door een groot percentage levensloopbestendige woningen [WMO] en de hoge duurzaamheidsambitie.

Stedenbouwkundige inpassing

De nieuw te realiseren woningen zijn zorgvuldig ingepast in de aanwezige strooksgewijze gerichte polderstructuur schuin op het dorpslint: de parallelle sloten die zuidwest-noordoost gericht zijn en in het dorp worden begrensd door de Jonkheer Ramweg aan de zuidkant en de Spoordijk aan de noordoost-zijde. De verkaveling ligt parallel aan de Wickenburghselaan en wordt ook via die laan ontsloten. Net als bij de Wickenburgselaan bevindt zich op een enkele plek en haakse verbinding of een (autoluwe) dwarsstraat. Ook in korrel is er veel verwantschap: een afwisseling van korte rijtjes, tweekappers en vrijstaande woningen. Echter: de nieuwbouw vormt een overgang naar een meer landelijk beeld en om die reden is de dichtheid is lager en zijn er naar verhouding veel vrijstaande huizen en tweekappers en minder rijwoningen.

Het plan wordt ontsloten via dezelfde Wickenburghselaan. De huizen staan verdeeld langs het nieuwe ‘lint’ aan het water en een korte autoluwe dwarsstraat. De woningen kijken uit over het groen en vormen een nieuwe begrenzing van de dorpskern op deze plek. Veel auto’s staan naast de woningen, staan op half-verharding of zijn geheel aan het oog onttrokken door de toepassing van een parkeerkoffer. De doodlopende straat biedt langzaam verkeer de ruimte en geeft bij het binnenrijden het gevoel van wonen aan een erf. Het groene karakter speelt een belangrijke rol bij de stedenbouwkundige opzet. Dit is zichtbaar in de openbare ruimte en ook bij de zorgvuldig meeontworpen erfafscheidingen. Het straatbeeld is groen en kleinschalig.

Woningontwerp

Niet alleen in schaal, maar ook in verschijningsvorm is aansluiting gezocht bij de bestaande omgeving, zoals de bouwblokken uit de wederopbouw-periode en jaren zestig aan de Wickenburghselaan. De architectuur sluit daarbij aan. Het beeld wordt bepaald door de mix van korte rijen, 2-kappers en vrijstaande huizen die elkaar afwisselen. De woningen staan niet strak in het gelid maar staan op een dorpse manier op wisselende ten opzichte van de weg. De verschillende woningtypes en het appartementengebouw zijn als één harmonieuze familie vormgegeven en vormt daarmee een nieuwe ‘jaarring’ aan het bestaande dorp. Binnen de samenhang is ruimte voor variatie en individualiteit. De huizen zijn ontworpen in de jaren dertig stijl met een eigentijdse, landelijke twist. Kenmerkend zijn de forse kappen, de horizontale belijning van de dakoverstekken, luifels en de spekbanden. Per blok zijn er individuele verbijzonderingen die het straatbeeld verlevendingen. Het appartementengebouw in twee lagen met een kap sluit in de uitwerking aan bij de schaal van de grondgebonden woningen. De kopgevels hebben veel aandacht gekregen in de uitwerking en verder zijn de veranda’s van de rijwoningen kenmerkend. De woningontwerpen zijn rijk gedetailleerd. Voor de materialisering is gekozen voor metselwerk in een genuanceerde handvormsteen in drie verschillende kleuren. De dakvlakken worden afgedekt met een donkere pan zonnepanelen in een zwarte kleur.